Losar to najważniejsze święto w tybetańskim kalendarzu.
Tradycyjny kalendarz tybetański opiera się na obliczeniach związanych z fazami księżyca. Podzielony jest na miesiące księżycowe, liczące po trzydzieści dni. Czasami, w zależności od roku, niektóre dni mogą być zdublowane lub wręcz przeciwnie – pominięte (na przykład w którymś miesiącu mamy dwa piąte dni lub po ósmym dniu następuje od razu dzień dziesiąty). Zdarza się, że całe miesiące się powtarzają (na przykład w 2005 roku mieliśmy dwa dziesiąte miesiące). W związku z tym wszelkie święta buddyjskie i rocznice są ruchome. Dotyczy to również Losaru, tybetańskiego Nowego Roku.
Zwykle wypada on w lutym, a jego obchody są dla Tybetańczyków jednym z najważniejszych wydarzeń. W klasztorze Tengi Rinpoczego już kilka tygodni wcześniej zaczynają się przygotowania do uroczystości Losar . Na dziewięć dni przed Nowym Rokiem rozpoczyna się rytuał Mahakali, głównego Strażnika Nauk Kagju. Dzień i noc trwają modlitwy. Wszelkie choroby i inne cierpienia, destrukcyjne emocje, złe skłonności i czyny, nie tylko osób biorących udział w rytuale, ale też wszystkich czujących istot, są zbierane w jednym miejscu po to, by je zniszczyć, pozbawić możliwości szkodzenia komukolwiek w nadchodzącym roku.
Kulminacyjnym punktem rytuału są słynne już tańce Mahakali (zob. też zdjęcia w Galerii). Przedostatniego dnia starego roku, po całonocnej pudży, mnisi przywdziewają brokatowe stroje oraz maski. Tańce trwają od siódmej rano, z krótkimi przerwami, aż do późnego popołudnia. Rytuał ten ma umożliwiać poskromienie tych demonicznych mocy, których nie da się poskromić ani medytacją, ani żadną mantrą. Według przekazów, jeśli kiedyś zaprzestanie się tych tańców, uwolnione złe moce sprowadzą szaleństwo na umysły ludzi i świat pogrąży się w wojnach.
Medytacja Lamów oraz płomienie wielkiego ogniska, w którym na koniec pali się główną tormę w kształcie demonicznej twarzy, mają zapewnić odcięcie wszelkich złych wpływów starego roku.
Pierwszy dzień Nowego Roku to dla Tybetańczyków najbardziej uroczyste święto. O świcie pojawiają się w świątyni nie tylko Lamowie i mnisi, ale także świeccy ludzie związani z obsługą klasztoru. Całe rodziny. Najpierw mnisi recytują ponad półgodzinne modlitwy o pomyślność, a potem wszyscy obecni podchodzą do tronów, składają dary Rinpoczom i otrzymują błogosławieństwo.
Tego dnia Tybetańczycy po prostu świętują. Schludnie ubrani, niektórzy w stylu zachodnim, inni w tradycyjnych tybetańskich strojach, odwiedzają się nawzajem. Składają sobie życzenia, wspominają stare czasy przy suto zastawionym stole, po czym idą w następne odwiedziny. Wszystkie drzwi są otwarte. Odwiedza się również wszystkich okolicznych Lamów, ofiarowując im kataki i upominki. Świętowanie Losaru, czyli Nowego Roku trwa trzy dni.
[źródło: http://www.benchen.org.pl/]
