Już czas na planowanie jesiennych wypraw. Lecimy do Nepalu z początkiem listopada na święto światła Diwali i zapraszamy na dwa klasyczne trekkingi. Szczegóły jak zwykle znajdziecie w zakładce „planowane wyprawy”, a jeżeli macie pytania to piszcie i dzwońcie – jesteśmy do Waszej dyspozycji 🙂 Są jeszcze miejsca…. Zapraszamy!
Czy w dzisiejszych komórkowych czasach klasyczny GPS ma jeszcze rację bytu? Trudno na takie pytanie udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Bo jeżeli danych Gps używamy głównie do nawigacji samochodu po mieście, lub do monitorowania swojej codziennej aktywności biegowej po parkowych ścieżkach, to bohater dzisiejszego wpisu wybitnie się do tego nie nadaje. GPSMAP 64S nie jest urządzeniem tego typu. Nie posiada dużego wygodnego dotykowego ekranu, jest stosunkowo ciężki a wpisanie czegokolwiek literkami przy pomocy istniejącego interfejsu jest koszmarne!
Jeżeli: podróżujesz po świecie, często zbaczając z głównych dróg i potrzebujesz zawsze działającego i niezniszczalnego lokalizatora, to GPSMAP 64S jest dla Ciebie. Najpierw funkcjonalność. Jest na akumulatorki do doładowania ale też na zwykłe baterie „Paluszki”(2 sztuki), tak że jak nie ma gdzie doładować z sieci to baterie ratują sytuację. Nie ma tak modnego dotykowego ekranu, ale ma przyciski! wbrew pozorom jest to super rozwiązanie, zwłaszcza gdy przyjdzie nam go obsługiwać w śniegu deszczu lub po ciemku. Zimowe rękawiczki nie stanowią problemu. Jest wykonany z przyjemnego gumoplastiku i jest PANCERNY. Dobrze leży w dłoni. Ekran jest wyraźny a cały GPS jest wodoszczelny ( nie nie jest to sprzęt dla płetwonurków :), ale jak spadnie do rzeki to luz ) Ma też pełno akcesoriów, od ładowarek słonecznych po uchwyty samochodowe i rowerowe.
GPSMAP 64S daje możliwość wgrywania setek różnych map z całego świata np. ze strony http://garmin.openstreetmap.nl/ tak że pod tym względem nie ma najmniejszego problemu. Mapy to tylko część radości, Można wgrywać udostępniane przez innych podróżników gotowe ślady-trasy w formacie gpx i dzięki temu można iść ( lub jechać) krok w krok ich śladem. Do tworzenia i obsługi śladów mamy do dyspozycji: http://www.garmin.com/pl-PL/shop/downloads/basecamp oraz np. i wiele wiele innych.
Czy zatem polecamy? Zdecydowanie tak, bo tam gdzie padną laptopy, ipady czy komórki GPSMAP 64S zlokalizuje nas dokładnie i wskaże właściwą drogę 🙂
Kolejny trekking w Nepalu rozpoczęty! Grupa po przylocie do Katmandu dziś wyrusza na szlak. Pogoda cudowna, humory dopisują a okoliczności przyrody … jak zwykle oszałamiające. W planie trekking na Poon Hill z spektakularnym wschodem słońca nad ośmiotysięcznikami, wizyta w Parku Narodowym Chitwan oraz zwiedzanie miast królewskich w dolinie Katmandu: Katmandu, Patanu oraz Bhagtapuru. Marcowy Poon Hill to rewelacyjny sposób na ucieczkę przed naszą zimą. Szczegóły najbliższego trekkingu na Poon Hill
Tygrys król dżungli ! Ech, kto nie marzy jadąc do Chitwanu w Nepalu, że może przez przypadek, choć trochę, odrobinę, przez zarośla… przynajmniej ślad… Stanąć oko w oko (oczywiście z bezpiecznego grzbietu słonia) i zrobić zdjęcia, które staną się sensacją rodzinnego pokazu! Niestety nie jest GO łatwo zobaczyć. Nie sprzyja temu fakt, że jest ich strasznie mało, a na dodatek że generalnie żyją nocą, w dzień obserwując sennie świat z gęstwiny zarośli. Taaak, Tygrys to prawdziwa gratka dla fotografa, ale teraz mamy dobre informacje!
W Nepalu zgodnie z programem z 2010 roku Global Tiger Conference rozpoczęto kolejną akcję liczenia populacji tych królewskich zwierząt. Sama akcja ma na celu podwojenie populacji tygrysa do roku 2022 i jak widać z ostatnich liczeń idzie ku dobremu. W 2010 było ich w Nepalu 121 sztuk dorosłych osobników, w 2013 liczba wzrosła do 198, a obecnie naukowcy liczą na znaczne przekroczenie liczby 200. Tak więc szansa na spotkanie rooośnie 🙂
Program obejmuje elektroniczne zliczanie populacji za pomocą kamer rejestrujących. Tygrys przechodząc obok wzbudza zapis, a następnie za pomocą programu komputerowego klasyfikuje się zaobserwowane jednostki i na tej podstawie określa liczebność. Jednym z kilku miejsc licznego występowania Tygrysa jest Park Narodowy Chitwan. Tygrys jednak, to nie jedyna atrakcja tego miejsca. Słonie, nosorożce, krokodyle i wiele innych gatunków unikalnych i zagrożonych znajduje tu doskonałe warunki do przetrwania, a my turyści mamy okazję z grzbietu słonia to wszystko zobaczyć. Dlatego…Zapraszamy na spotkanie z dziką przyrodą w ekologicznym safari w Parku Narodowym Chitwan. Więcej..
W tym roku jesienna wyprawa to Sanktuarium Annapurny. Dlaczego tam? Jest wiele powodów, ale najważniejszy to możliwość „dotknięcia prawdziwych Himalajów” i zobaczenia jednego z najpiękniejszych wschodów słońca.
Zanim jednak dotrzemy do celu naszej wyprawy czekają nas lotniska w Warszawie, Moskwie, Delhi i w końcu Katmandu. Takie loty zawsze mają dwie cechy: są za długie i (na szczęście) w końcu się kończą. Dają jednak możliwość lepszego zgrania grupy tak, że do Katmandu dolatujemy w świetnych humorach, tym bardziej, że bez lotniskowych przygód ;). Na miejscu tłum przedświątecznej gorączki. To przecież powroty do domu na święto światła- Diwali, takie nasze Boże Narodzenie. Że święta blisko, widać już w drodze z lotniska przez odświętnie udekorowane ulice… i ruch taki jakby świąteczny, wolniejszy J . Po odpoczynku w hotelu pierwsze smakowanie Thamelu i pierwsze rewelacyjne Momo, ech zawsze czekam na ten moment. I w końcu zasłużony ospoczynek.
Przed planowaną podróżą do Pokhary , spotkanie z Nepalem zaczynamy od zanurzenia się w jego genialnej atmosferze – Zwiedzanie!
Na pierwszy ogień idzie Durbar Squere, który pomimo tego, że ucierpiał podczas ostatniego trzęsienia ziemi, nadal powala egzotyką, architekturą i klimatem. Zwiedzamy świątynie, Pałac królewski i składamy wizytę żywej bogini Kumari, która zaszczyca nas swoim widokiem. Następnym punktem programu jest odpoczynek w Garden of Dreams. Przyda się bardzo, bo po przebiciu się przez pełne świątecznego szału centrum miasta, ledwo żyjemy od ferii kolorów, zapachów, dźwięków. A w ogrodach …cisza, tak tego nam było potrzeba. Niestety czas nas goni bo dziś w planie jeszcze wisienka na torcie, czyli rewelacyjne Swayambunath. Fundujemy sobie dodatkową atrakcję w postaci pełnego przeżyć przejazdu lokalnymi TukTukami do kompleksu świątynnego. Oj tego musi spróbować każdy!
Tajemnicze i klimatyczne Swayambynath ze swoją najstarszą w Nepalu stupą pozostawia zawsze niezapomniane wrażenia, ale to nie koniec atrakcji. Czeka nas jeszcze uroczysta powitalna kolacja z występami zespołów regionalnych i degustacją tradycyjnych potraw nepalskich. A jutro… Himalaje!
Podróż z Katmandu do Pokhary, jedyną „autostradą” w Nepalu jest sama w sobie przeżyciem! Przepaści, ciężarówki, mijanki i zmieniający się jak w kalejdoskopie krajobraz to wszystko przestaje być istotne gdy na horyzoncie pokazują się pierwsze ośnieżone szczyty. Pokhara!
Tu mamy dzień odpoczynku i możliwość pełnego świętowania. Szczególnie w wieczorny spacer oświetlonymi ulicami miasta, gdzie na każdym kroku ludzie tańczą w blasku niezliczonych światełek.
Czas jednak na trekking. Startujemy z Naya Pul. Gdzie po załatwieniu formalności wstępu do rejonu Annapurny łatwym kilkugodzinnym spacerem docieramy do Tirkhedungi , a następnie ze względu na doskonałą kondycję grupy postanawiamy zmierzyć się ze schodami do Ullieri. Wyłaniające się ośnieżone szczyty masywu Annapurny osładzają nam trudy wspinaczki po schodach. W końcu jest nasza Loggia i zasłużony odpoczynek. Rano, już łatwiejszym spacerem, otoczeni lasami rododendronowymi i cudownymi widokami górskimi, docieramy po kilku godzinach do Goraphani. Tu odpoczynek, bo nocą, przed świtem wspinamy się na Poon Hill (3210 mnpm). Zmęczenie podejścia wynagradza nam cudowny wschód słońca odsłaniający genialna panoramę największych gór świata! Widać Annapurny, Dulaghiri oraz cudowną Machapuchare. Wszystkich ogarnia szał fotograficzny!
Po śniadaniu grupa rusza do Tadapani. Okoliczności przyrody genialne, przestrzeń i ośnieżone Himalaje w tle …Bajka. Prawda jest jednak taka; to dopiero preludium tego co nas czeka. Grupa jest zwarta i gotowa i prze do przodu – jest moc!
Po herbatce i ciastku w cukierni kamiennego miasta Chomrong wspinamy się do Sinuwa, gdzie mamy nocleg i rewelacyjną kolację. Od tego momentu wkraczamy w dolinę Modi Khola , która w następnych dniach przez Deurali, MBC doprowadza nas wśród genialnych himalajskich widoków do Annapura Base Camp.
To, co możemy podziwiać wokół niweluje nasze zmęczenie, a poranny spektakl zapalania się na złoto Sanktuarium Annapurny, należy niewątpliwie do jednego z najpiękniejszych górskich widoków świata.
Wracamy do cywilizacji z krótkim postojem w gorących źródłach. Tak ten luksus na pewno nam się należy!
W Landrung mamy podsumowującą kolację a na drugi dzień kolejną atrakcję: Offroadowy zjazd górskimi traktami do Pokhary w indyjsko-nepalskich jeepach. Podziw dla naszych kierowców miał granic J Zadowoleni, a co najważniejsze żywi docieramy do Pokhary i shopping.Tak, to to, na co czekały dziewczyny (i nie tylko). Po szaleństwie zakupowym na drugi dzień wracamy do Katmandu.
Ostatni dzień to zwiedzanie dopiero co odrestaurowanej, pięknej stupy Boudanath oraz zaduma nad życiem w świętym miejscu kremacji zmarłych Pashaputinath. Tu naprawdę można zrozumieć hindusko-buddyjski cykl reinkarnacji oraz poznać przyszłość z wróżb Sadu – świętych hinduistycznych mężów. Powoli żegnamy się z Nepalem, który jak najbardziej słusznie był nazywany przez naszych uczestników podróżą życia. Coś w tym jest, że wszyscy deklarują jak najszybszą chęć powrotu tu znowu. My wrócimy już w marcu …
Podziękowania dla naszej tegorocznej Grupy – Byliście wspaniali! Dzięki za wytrwałość, humor i pozytywną energię! Jesteśmy pewni, że udało się zarazić Was naszą fascynacją Nepalem. Mamy nadzieję, że uda Wam się tu wrócić jeszcze nie jeden raz!
ABC – Grupa cała i zdrowa dotarła do Annapurna Base Camp. Widoki genialne – super widoczność, wszyscy szczęśliwi że podołali trudom wejścia. Teraz juz tylko zejście do jhinu dana i kąpiel w ciepłych źródłach. Należy nam się !
Świętujemy urodziny przewodnika. A tak z ostatniej chwili to życzymy wszystkiego najlepszego naszemu przewodnikowi – Happy Birthday dear Gokarna! Fajnie jest być nepalczykiem bo urodziny ma się dwa razy – według kalendarza nepalskiego opartego na fazach księżyca oraz normalnego.
Dziś po kilkugodzinnym spacerze „schodami w górę, schodami w dół” oraz po odpoczynku w kawiarni i pysznym ciachu, dotarliśmy do Sinua. Jest moc. I pokoje z widokiem. Czy ktoś by chciał taki pokój zamienić na czterogwiazdkowy?
